Josip Broz Tito je rođen u selu Kumrovec, na obali rijeke Sutle, u
Hrvatskom zagorju, 7.maja 1892.godine. Sedmo je dijete u porodici
Franje i Marije Broz (rođene Javeršek), koja je rodom iz slovenačkog
sela Podsrede, sa druge obale Sutle.
Sticajem
okolnosti, u istoriji će, umjesto 7.maja, kao dan rođenja Josipa Broza
ostati 25.maj, pa će taj datum kasnije postati i zvanični rođendan
druga Tita i praznik jugoslovenske mladosti. Evo kako je do toga došlo:
Prije
Drugog svjetskog rata, Josip Broz je, mijenjajući imena na ilegalnim
dokumentima, upisivao i razne datume rođenja. Tako, kada je služio
austrougarsku vojsku, u njegova vojnička dokumenta upisan je, kao datum
rođenja, 25.maj 1892.godine, pa se kasnije ovaj datum javlja i u drugim
službenim papirima.
7.jula 1900. Josip Broz se
upisao u prvi razred Niže pučke škole u Kumrovcu. Osnovnu školu završio
je 1905.godine. U jesen 1907. Napustio je Kumrovec i prešao u Sisak
gdje izučava bravarski zanat i pohađa šegrtsku školu. U bravarsku
radionicu u kojoj je Broz izučavao zanat iz Zagreba je došao bravarski
pomoćnik Šmit, od kojeg Joža dobija prve pouke o radničkom pokretu,
borbi radničke klase i radničkom prazniku – Prvom maju.
23.septembra 1910.godine Josip Broz je završio izučavanje zanata i
šegrtsku školu, te postao bravarski pomoćnik. Odmah sutradan je
napustio Sisak i, u potrazi za poslom, otišao u Zagreb. Već u narednom
mjesecu postao je član Saveza kovinarskih radnika, a istovremeno i član
Socijaldemokratske stranke Hrvatske i Slavonije.
Početkom avgusta 1911.godine zapošljava se u Kamniku, u Sloveniji, a
krajem avgusta 1912. Počinje da radi u fabrici “Škoda”, u Plzenu. Vrlo
brzo odlazi u Njemačku i radi kraće vrijeme u Minhenu, a zatim u
Manhajmu...
1915.godine, prilikom završnih
borbi “Karpatske operacije”,4.aprila, Josip Broz je bio ranjen,a zatim
zarobljen. Iz zarobljeništva je pobjegao tek krajem juna 1917.
Krajem oktobra 1920.godine, iz Sovjetske Rusije, Josip Broz je
doputovao u Maribor i od tada njegov revolucionarni rad se rapidno
ubrzava i širi.Iste godine postaje član Komunističke partije
Jugoslavije, a na 4. Zemaljskoj konferenciji KPJ, održanoj 24. i 25.
decembra 1934.godine, izabran je za člana CK.
Pošto je situacija u zemlji postala nepodnošljiva, 4.jula 1941.godine,
Tito saziva proširenu sjednicu Politbiroa na kojoj je odlučeno da se od
sabotaža i diverzija pređe na opšti ustanak čija će osnovna forma biti
partizanski rat. Odmah nakon što je odluka donesena, počele su oružane
borbe u Srbiji, Crnoj Gori, Sloveniji, Bosni i Hercegovini i Hrvatskoj.
Rat je postao nezaustavljiv.
Nakon herojske
borbe Titovih partizana, nakon 7 slomljenih neprijateljskih ofanziva i
desanta na Drvar i nakon dvostrukog ranjavanja u borbenim djejstvima,
Tito je kraj drugog svjetskog rata dočekao kao najuspješniji vojskovođa
i čovjek kome pripada izuzetno mnogo zasluga za slom Hitlerove Njemačke
i drugih sila Osovine.
13.januara 1953.godine Tito je izabran za prvog predsjednika Republike.