Tajna akustičnosti Epidaurusa

Tajna akustičnosti Epidaurusa

Dok su antički Grci postavljali zadnje komade kamena u veličanstvenom pozorištu Epidaurus na Peloponezu u 4. veku pre nove ere, nisu ni sanjali da su nesvesno kreirali sofisticirani akustički filter. Ali kada se ispostavilo da slušaoci u zadnjem redu mogu da čuju muziku i glasove sa zapanjujućom jasnoćom, mora da su znali da su napravili nešto sasvim dobro, jer su kasnije mnogo puta pokušali da ponove dizajn Epidaurusa, ali nikad sa istim uspehom. Istraživači sa Instituta za tehnologiju u Džordžiji, u SAD, uspeli su da otkriju neuhvatljivi faktor koji je činio ovaj antički teatar akustičkim čudom. Nije u pitanju ni nagib, ni vetar - nego sedišta.
Redovi krečnjačkih sedišta u Epidaurusu formiraju efikasan akustički filter koji stišava niske frekvencije okolne buke, kao što je žamor gomile, i reflektuje buku visokih frekvencija izvođača na sceni od sedišta i nazad ka slušaocu koji sedi, prenoseći zvuk izvođača do zadnjih redova teatra.

Rezultati istraživanja koje su uradili ekspert za akustiku i ultrasoniku Niko Deklerk, asistent profesora na Tehnološkom univerzitetu u Džordžiji, i inženjer Sindi Dekejser objavljeni su u aprilskom izdanju Žurnala akustičkog društva Amerike. (Srna)